วันสำคัญทางพระพุทธศาสนา

วันพฤหัสบดีที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2567

วันพุธที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

สวัสดีครับทุกคน วันนี้เรามาเรียนเรื่องวันสำคัญทางพระพุทธศาสนากันเถอะ!!!!

วันมาฆบูชา

วันมาฆบูชา ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 3 เมื่อครั้งพุทธกาลมีเหตุการณ์เกิดขึ้นในวันเพ็ญเดือนมาฆะ (เดือน 3) 4 ประการ เรียนกว่า จาตุรงคสันนิบาต ดังนี้

1. พระสงฆ์ 1250 รูปมาประชุมกัน โดยทุกรูปเป็นพระอรหันต์ทั้งสิ้น

2. พระสงฆ์ทั้ง 1250 รูป ล้วนได้รับเอหิภิกขุอุปสัมปทา คือ ได้รับการอุปสบบจากพระพุทธเจ้า

3. พระสงฆ์เหล่านี้มาประชุมกันโดยมิได้นัดหมายมาก่อนล่างหน้า

4. พระพุทธพุทธเจ้าแสดงธรรมโอวาทปาฏิโมกข์

หลักธรรมที่สำคัญในวันมาฆบูชา คือ โอวาทปาฏิโมกข์ โดยมีใจความสำคัญง่าย ๆ ดังนี้

1. ละเว้นความชั่ว

2. หมั่นทำความดี

3. ทำจิตใจให้ผ่องใส

วันวิสาขบูชา

วันวิสาขบูชา

วันวิสาขบูชา ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 ถือเป็นวันคล้ายวันประสูติ วันตรัสรู้ และวันปรินิพพานของพระพุทธเจ้า นับได้ว่าเป็นเรื่องอัศจรรย์ที่เหตุการณ์ทั้ง 3 ได้มาอุบัติในวันเดียวกัน

ประสูติ

พระพุทธเจ้าประสูติที่สวนลุมพินีวัน ปัจจุบัน คือประเทศเนปาล

ตรัสรู้

พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ณ ใต้รั่มพระศรีมหาโพธิ์ ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา เมื่อพระชนม์ได้ 35 พรรษา ได้เวลา 6 ปี ในการตรัสรู้

ปรินิพพาน

พระพุทธเจ้าทรงปรินิพพาน ณ ต้นรังคู่ในสาลวโนทยาน นครกุสินารา เมื่อพระชมน์พรรษา 80 พรรษา

วันวิสาขบูชา ถือว่าเป็นวันสำคัญสากลของโลก วันที่องค์การสหประชาชาติประกาศให้เป็นวันสำคัญสากลที่มีความสำคัญต่อมนุษย์ชาติ

หลักธรรมที่สำคัญในวันวิสาขบูชา คือ อริยสัจ 4

อริยสัจ 4 หมายถึง ความจริงอันประเสริฐ 4 ประการ ได้แก่

1. ทุกข์ คือ ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ

2. สมุทัย คือ สาเหตุแห่งการเกิดทุกข์

3. นิโรธ คือ ความดับทุกข์ หรือดับปัญหาต่าง ๆ

4. มรรค คือ หนทางแห่งการดับทุกข์

วันอาสาฬหบูชา ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 เป็นวันที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนา หรือ ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร โปรดปัญจวัคคีย์ ณ ป่าอิปตนมฤคทายวัน และโกณฑัญญะได้ดวงตาเห็นธรรม และได้อุปสมบทด้วยเอหุภิกขุอุปสัมปทา เป็นพระอริยสงฆ์รูปแรกในพุทธศาสนา ทำให้พระรัตนะ คือ พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ครบในวันนี้เป็นวันแรกของโลก

หลักธรรมที่สำคัญในวันอาสาฬหบูชา ได้แก่ ธัมมจักกัปวัตตนสูตร ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับหลักอริยสัจ 4 มัชฌิมาปฏิปทา (การเกินทางสายกลาง) และมรรคมีองค์ 8

อริยสัจ 4 คือ ทุกขฺ์ สมุทัย นิโรธ มรรค

มรรค์มีองค์ 8 คือ หนทางแห่งการดับทุกข์

1. สัมมาทิฏฐิ - ความเห็นชอบ ความเห็นถูกต้องตามความเป็นจริง เห็นว่าอะไรคือทุกข์ อะไรคือเหตุแห่งทุกข์ สภาวะเช่นใดคือความดับไม่เหลือแห่งทุกข์ วิธีการใดคือทางปฏิบัติเพื่อความดับไม่เหลือแห่งทุกข์

2. สัมมาสังกัปปะ - ดำริชอบ คือ ดำริในการออกจากกาม ออกจากความพยาบาท ออกจากความเบียดเบียน

3. สัมมาวาจา - วาจาชอบ คือ งดเว้นจากการพูดปด พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ

4. สัมมากัมมันตะ - การงานชอบ หรือ ประพฤติชอบ (ทางกาย) คือ เว้นจากการฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม

5. สัมมาอาชีวะ - เลี้ยงชีพชอบ คือ การประกอบอาชีพที่สุจริต ไม่ผิดศีลธรรม

6. สัมมาวายามะ - ความเพียรชอบ คือ เพียรระวังบาปอกุศลธรรมที่ยังไม่เกิด มิให้เกิดขึ้น
เพียรละบาปอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว เพียรทำกุศลธรรมที่ยังไม่เกิด ให้เกิดขึ้น เพียรรักษากุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้ว ให้ตั้งมั่น มั่นคงต่อไป

7. สัมมาสติ - ระลึกชอบ คือ ตามระลึกรู้ความเป็นไปของกาย เวทนา จิต ธรรม

8. สัมมาสมาธิ - ตั้งใจมั่นชอบ ได้แก่ สมาธิในระดับต่างๆ อันเป็นไปเพื่อการกำจัดกิเลส

พิธีเวียนเทียน

การประกอบพิธีเวียน คือ นำดอกไม้ธูปเทียนไปวัด ประชุมพร้อมกันในโบสถ์์ หรือหน้าพระสถูป หรือพระปฏิมา โดยยืนหันหน้าตรงต่อพระสถูปหรือพระปฏิมา ฆราวาสยืนตั้งแถวอยู่หลังพระสงฆ์ ประนมมือถือดอกไม้ธูปเทียน เมื่อพระสงฆ์ผู้ใหญ่ในที่ประชุมกล่าวคำบุชาเสร็จ จุดธูปเทียนนำทักษิณาวรรต เดินเวียนขวารอบพระอุโบสถหรือพระสถูป 3 รอบ ขณะเดินควรทำให้ให้สงบ สำรวมกิริยาวาจา ไม่ส่งเสียงดัง ไม่โห่ร้อง ไม่พูดจาหยอกล้อ ไม่แสดงอาการตลก คะนอง ขณะเดินรอบแรกให้ระลึกถึงพระพุทธคุณ รอบสองระลึกถึงพระธรรมคุณ รอบสุดท้ายระลึกถึงพรสังฆคุณ เมื่อเวียนครบ 3 รอบแล้ว ให้นำเครื่องสักการะบูชาไปไว้ในกระถางที่เตรียมไว้ จากนั้น เข้าไปในโบสถ์เพื่อทำวัตร สวดมนต์ และสดับฟังธรรมเทศนา

ทั้งนี้พุทธศาสนิกชนที่ไม่อาจไปเวียนเทียนที่วัดได้ เช่น เจ็บป่วยหรือไม่สะดวกด้วยประการใด ๆ จะประกอบศาสนกิจที่้บ้านได้ โดยการจุดธูปเทียนบูชาพระ ทำจิตใจให้สงบ น้อมระลึกถึงพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ และพระสังฆคุณ ก็ย่อมได้ชื่อว่าเป็นศาสนิกชนที่ดีเช่นเดียวกัน